In een Duitse documentaire wordt het Kantoor van Externe Zaken van de Scientology Kerk (Office of Special Affairs in het Engels, afgekort OSA) bestempeld als een geheime dienst, terwijl het kantoor zich simpelweg bezighoudt met media, juridische aspecten en contacten met de overheid. Niks vreemd aan zou je zeggen. Hoe komen de documentaire-makers dan op zo'n idee.
Om dat uit te leggen is wat achtergrondinformatie nuttig. De documentaire is gemaakt door Mark Thoess en Frank Nordhausen van de Duitse zender Arte. Zij zijn herhaaldelijk door de Scientology Kerk in Duitsland gevraagd om een voorgesprek. Per slot van rekening moeten de woordvoerders van de kerk wel weten om welke informatie hen gevraagd wordt. Ondanks het feit dat de documentaire bijna anderhalf uur duurde en maanden van voorbereiding heeft gekost, was het niet mogelijk om een voorgesprek te voeren. Ze wilden direct opnames doen en het kon zijn dat ze maar 20 seconden interview zouden laten zien in de hele documentaire van anderhalf uur. Waren ze dan wel op zoek naar objectieve informatie om een objectieve documentaire te maken?
Daar lijkt het niet op. De mensen die zij interviewden zijn alleen maar fanatieke tegenstanders, voornamelijk ex-medewerkers die vanwege financiële wanpraktijken, geweldpleging en mishandeling uit hun functie zijn gezet. Een andere geïnterviewde is Ursula Caberta. Tot 2010 zat zij in een werkgroep die informatie over Scientology verzamelde. In 2010 is die werkgroep opgeheven. Haar definitie van informatie verzamelen gaat wat ver. Zo vindt ze het heel normaal om iemand zo ver te krijgen om te liegen. In dit filmpje, word hiervan een voorbeeld gegeven. In Duitsland is er veel ophef geweest omdat deze jongeman volgens Caberta als minderjarige door Scientology zover was gekregen dat hij duizenden euro's had uitgegeven. Het verhaal van de man zelf laat zien dat hij vanaf zijn 19e een aantal jaar met wisselende frequentie de Scientology Kerk heeft bezocht en daar totaal € 313,70 euro heeft gedoneerd voor het volgen van religieuze cursussen. In een verklaring laat de man weten dat hij zich door Caberta onder druk gezet voelde. Ze heeft hem gedreigd voor gek te zetten in het bijzijn van miljoenen kijkers. Voor het hele verhaal kunt u het filmpje bekijken.
Het mag nu wel duidelijk zijn dat de opzet van deze "documentaire" op zijn minst dubieus te noemen is. Maar wat doet OSA dan wel? Eigenlijk is het heel simpel. Iedere kerk heeft ook contacten met niet-religieuze organisaties zoals de overheid, de media, gemeentes (bijvoorbeeld voor vergunningen). Er moet iemand zijn die deze contacten onderhoudt. Dat doet het kantoor van Externe zaken, in het Engels ook wel OSA genaamd. Ook worden de maatschappelijke activiteiten op het gebied van mensenrechten, drugsvoorlichting, e.d. vanuit het kantoor van Externe zaken gecoördineerd. In Duitsland is er een filmpje gemaakt met uitleg hierover die hier te zien is.